Niezależnie od gatunku, miód nie psuje się dzięki antybakteryjnym właściwościom, lecz w niektórych przypadkach może ulegać fermentacji!
Łatwo ten proces rozpoznać: miód po wyjęciu ze słoika ma na powierzchni charakterystyczną pianę oraz drożdżowy zapach. To naturalna fermentacja, która wcale nie wyklucza miodu ze spożycia. Taki miód – prawdopodobnie zbyt wcześnie zebrany – jest idealny do domowych nalewek czy innych przysmaków. Może być dodany do mięs i sosów nadając im charakterystyczną nutę smakową.
Miód – tak naprawdę nie ma granicznego terminu przydatności do spożycia i może stać bardzo długo. Warto jednak zapewnić mu odpowiednie warunki. Bardzo istotne jest właśnie to, aby miód nie stał w pomieszczeniu, którego temperatura przekracza 20 stopni Celsjusza. Oczywiście w takim miejscu nie może być również zbyt zimno. Optymalna temperatura to od 8 do 20 stopni. Miód pszczeli jest również szczególnie wrażliwy na działanie promieni słonecznych, a więc powinien stać poza ich zasięgiem.
Miody naturalne powinny zostać ponownie szczelnie zamknięte i umieszczone w zacienionym miejscu, w optymalnej temperaturze. Należy jednak pamiętać, że choć taki miód może stać naprawdę długo, jednak i on w pewnym stopniu ulega procesom starzenia się i powoli traci wartości.
Podczas wykopalisk w Gruzji w 2012 roku znaleziono dzban miodu liczący 5500 lat! I wciąż był przydatny do spożycia. Był skrystalizowany, ale po wstawieniu go w naczyniu do ciepłej wody, odzyskał dawną konsystencję. Miód znajdowano w grobowcach faraonów, przechowywane w dzbanach na Krecie już 1800 lat p.n.e.
